در این مقاله نخست به معرفی عملگر امید شرطی پرداخته، سپس رده‌های کلاسیک را برای عملگرهای ترکیبی و ترکیبی وزن‌دار مرور می‌کنیم. رده‌های زیادی از عملگرها روی فضای هیلبرت وجود دارند، به‌طوری‌که ضعیف‌تر از رده عملگرهای هیپونرمال هستند، مانند عملگرهای 
- هیپونرمال، - شبه‌هیپونرمال، - پارانرمال، نرمالوئید و غیره، در این مقاله از دیدگاه نظریه اندازه، عملگرهای از نوع ترکیبی، ترکیبی وزن‌دار، الحاقی عملگرهای ترکیبی وزن‌دار و تبدیلات آلوثگ تعمیم‌یافته وابسته به آنها را روی فضای 
در نظر گرفته و شرایط لازم و کافی برای تعلق این نوع عملگرها به هرکدام از رده‌های بالا بیان می‌شود. هم‌چنین زیرنرمال بودن عملگرهای ترکیبی و ترکیبی وزن‌دار نیز بررسی می‌شود. در پایان با ارائه مثال‌هایی متنوع، نشان می‌دهیم که عملگرها این رده‌ها را تفکیک می‌کنند.
کد موضوع‌بندی ریاضی (2010): 37B47، 47B20
دریافت: 1396/2/2 | ویرایش نهایی: 1399/6/17 | پذیرش: 1397/5/1 | انتشار: 1397/6/10 | انتشار الکترونیک: 1397/6/10
| بازنشر اطلاعات | |
 |
این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است. |