دوره 9، شماره 1 - ( بهار 1402 )                   دوره 9 شماره 1 صفحات 118-108 | برگشت به فهرست نسخه ها

XML English Abstract Print


گروه آموزشی ریاضی ، دانشگاه پیام نور، صندوق پستی:19395-3697) ، a_khaksari@pnu.ac.ir
چکیده:   (615 مشاهده)
بعد از رده بندی گروه های ساده متناهی، یکی از مسایل مهم که مورد بحث محققین قرارگرفت مساله  تشخیص پذیری یک گروه با یک ویژگی خاص است، در واقع گروه  با خاصیت تشخیص پذیر است هرگاه گروه  تحت یکریختی تنها گروهی با خاصیت  باشد. تا کنون در این زمینه تشخیص پذیرهای زیادی با روشهای مختلف توسط محققین مورد بررسی قرار گرفته شده است؛ به عنوان مثال تشخیص پذیری با استفاده از مرتبه ی عناصر، تعداد عناصر هم مرتبه، بزرگترین مرتبه ی عناصر، انواع مختلف گرافهاو... مورد بررسی قرار گرفته شده است. دراین مقاله ثابت می کنیم که گروه های استینبرگ ( که درآن   عددی اول است، با استفاده از مرتبه ی گروه و بزرگترین مرتبه ی عناصرگروه تشخیص پذیر است.بعد از رده بندی گروه های ساده متناهی، یکی از مسایل مهم که مورد بحث محققین قرارگرفت مساله  تشخیص پذیری یک گروه با یک ویژگی خاص است، در واقع گروه  با خاصیت تشخیص پذیر است هرگاه گروه  تحت یکریختی تنها گروهی با خاصیت  باشد. تا کنون در این زمینه تشخیص پذیرهای زیادی با روشهای مختلف توسط محققین مورد بررسی قرار گرفته شده است؛ به عنوان مثال تشخیص پذیری با استفاده از مرتبه ی عناصر، تعداد عناصر هم مرتبه، بزرگترین مرتبه ی عناصر، انواع مختلف گرافهاو... مورد بررسی قرار گرفته شده است. دراین مقاله ثابت می کنیم که گروه های استینبرگ ( که درآن   عددی اول است، با استفاده از مرتبه ی گروه و بزرگترین مرتبه ی عناصرگروه تشخیص پذیر است.
متن کامل [PDF 1404 kb]   (171 دریافت)    
نوع مطالعه: مقاله استخراج شده از طرح پژوهشی | موضوع مقاله: ریاضی
دریافت: 1399/10/29 | ویرایش نهایی: 1402/10/17 | پذیرش: 1400/4/1 | انتشار: 1402/3/30 | انتشار الکترونیک: 1402/3/30

بازنشر اطلاعات
Creative Commons License این مقاله تحت شرایط Creative Commons Attribution-NonCommercial 4.0 International License قابل بازنشر است.